सुनील ढेपे : होणार होता चित्रकार पण झाला पत्रकार ...
धाराशिव जिल्ह्यातील तुळजापूर तालुक्यातील अणदूर हे १० हजार लोकवस्तीचं गाव. सोलापूर-हैद्राबाद हमरस्त्यावर वसलेले हे गाव अनेक संघर्षांच्या आणि साधारण माणसांच्या असामान्य कथा सांगते. या गावाचे हृदय म्हणजेच श्री खंडोबाचे मंदिर, जे गावकऱ्यांच्या जीवनाचा अविभाज्य भाग आहे . याच मंदिराचे पुजारी होते मधुकर ढेपे, त्यांच्या पत्नी अनुसया ढेपे यांनी घरकाम करत शेती आणि दोन म्हशींना सांभाळत घराला आधार दिला होता. मंदिराच्या शेजारी असलेल्या त्यांच्या लहानशा पत्र्याच्या घरात दोन खोल्या होत्या, ज्यात त्यांचे साधे पण समाधानी जीवन चालले होते.
मधुकर आणि अनुसया यांच्या मेहनतीने आणि कष्टाने घर चालले होते. मधुकर शेती आणि गावातील हॉटेलमध्ये आचारी म्हणून काम करत होते, तर अनुसया घर सांभाळत होती. त्यांचा पाच वर्षांचा मुलगा सुनील शाळेत जात होता. त्यांचं जीवन साधं पण शांत होतं.
1972 ला मराठवाडा विभागात भीषण दुष्काळ पडला. धाराशिव जिल्ह्यातील अणदूर गाव देखील या दुर्दशेच्या कचाट्यात अडकले. शेती नापीक झाली, जनावरांना चारा मिळेना, आणि घरात अन्नधान्याची टंचाई झाली. मधुकर आणि अनुसया शासकीय रोडच्या कामाला जात होते, आणि सुनील देखील शाळेत जात राहिला. अन्नधान्याच्या टंचाईमुळे निकृष्ट अन्न खाऊन दिवस काढले गेले, पण त्यांनी हार मानली नाही.
सुनील जिल्हा परिषद प्राथमिक शाळेत शिकत होता. चौथी पर्यंत शिक्षण झाल्यावर श्री खंडोबा मंदिरात भरणाऱ्या जवाहर विद्यालयात पाचवीमध्ये प्रवेश घेतला. सुनीलला लहानपणापासून चित्रकलेची आवड होती आणि पोतदार गुरुजींनी त्यास मार्गदर्शन केले. सुनीलने अनेक चित्रे काढली, आणि नवनीत असताना जिल्ह्यात पहिला आला. त्याची बातमी संचार वृत्तपत्रात आली.
सुनीलला मोठा चित्रकार होण्याची इच्छा होती, परंतु आर्थिक परिस्थितीमुळे त्याला चित्रकला महाविद्यालयात जाता आले नाही. त्याने जवळच असलेल्या नळदुर्ग येथील बालाघाट महाविद्यालयात अकरावीमध्ये प्रवेश घेतला, बारावी पास झाला, आणि बी ए फर्स्ट इयरला असताना अणदूर गावात वृत्तपत्र वाटप सुरू केले. केसरी वृत्तपत्राची एजन्सी घेतली आणि अणदूर गावाचा बातमीदार झाला.
1989 मध्ये सुनीलने एक खून प्रकरण उघडकीस आणले. गावगुंडांनी त्याच्यावर हल्ला केला, पण तो वाचला. त्याने पत्रकारिता सोडली नाही आणि या खून प्रकरणी कोर्टात साक्ष दिल्यामुळे तीन आरोपींना जन्मठेपेची शिक्षा झाली. पदवीनंतर सुनीलने जर्नालिझमची पदवी घेतली आणि धाराशिवमध्ये 20 वर्षे विविध वृत्तपत्रात जिल्हा प्रतिनिधी म्हणून काम केले. त्याने निर्भीड पत्रकारिता केली, अनेकांना न्याय मिळवून दिला. त्याच्यावर चार खोटे गुन्हे दाखल झाले, पण तो त्यातून दोषमुक्त झाला.
सुनीलने 'धाराशिव लाइव्ह' नावाचे डिजिटल चॅनल काढले आहे, जे धाराशिव जिल्ह्यात नंबर 1 आहे. या चॅनलला यूट्यूब कडून सिल्व्हर बटन मिळाले आहे, आणि वेबसाईटचे लाखो वाचक आहेत. सुनीलचे हे यश त्याच्या मेहनतीचं फलित आहे. त्याने पत्रकारिता क्षेत्रातील 40 हुन अधिक पुरस्कार मिळवले आहेत.
सुनील चित्रकार होणार होता, पण परिस्थितीने त्याला पत्रकार बनवले. त्याच्या मेहनतीने, निर्भीडतेने आणि सत्याच्या ध्यासाने त्याने आपली ओळख निर्माण केली. अणदूर गावातील या सामान्य कुटुंबाची ही असामान्य कथा अनेकांना प्रेरणा देणारी आहे.
सुनीलची कथा ही संघर्ष, मेहनत, आणि निष्ठेची आहे. त्याने कधीही हार मानली नाही, आणि त्याच्या अथक परिश्रमांनी त्याला यश प्राप्त झाले. सुनीलची ही कहाणी अनेकांना प्रेरणा देणारी आहे, जी दाखवते की कठीण परिस्थितीत देखील मेहनत आणि प्रामाणिकपणाने काम केल्यास यश मिळवता येते.